| - | سه طلاقه کردن، اصطلاحی است فقهی که بر اساس ((فقه شیعه)) و ((فقه اهل سنت)) ارای بار مایی ای می باشد. بر مسلک فقه ((شیعه)) سه طلاقه کردن زن وقتی تحقق می پذیرد که ردی ز خود را طلاق دهد و سپس در ((ایام عده ))به او رجوع کند و یا پس از تمام شدن وقت عده با او ازدواج کند و آنگاه پس از ازدواج مجدد و پیمان زناشوی برای بار دوم همسر خود را طلاق دهد و همانند قم اول یا در ایام عده و یا پس از انقضای مدت عده به زن خود رجوع نماید و با وی پیمان زناشویی ببندد و پس ا زندگی مشترک، آنگاه برای بار سوم همسر خود را طلاق دهد، این زن سه طلاقه به شمار می آید />
مرد جو ی ازدواج مجدد با او را نخواهد داشت مگر این که به اصطلاح فقهاء ((محللی)) ری دد یعنی آن زن با مرد دیگری غیر از شوهر اولش با عقد دائم ازدواج نماید و آن مرد به وی نزدیکی نماید و. . .، در چنین صورتی اگر شوهر دوم از دنیا برود و یا آن زن را طلاق دهد، پس از پایان زمان عده، شوهر اول می تواند با ای زن ازدواج نماید! />
پس همانگونه که ملاحظه شد، سه طلاقه کردن در سه مرحله و سه زمان صورت گرف. بنابراین، بر فقه شیعه امیه گر با یک بخواهد یجاد ه طلاق نماید و زن خو ا سه طلاقه کن، صحیح نخواهد بود.
ثلاً شخصی ب ز خ بگوید ات طالق ثاً، صاً طلاقی صور نواهد رفت و یا ار لای حقق یبد، ت یک بار خاهد د.
ولی فقهای ((ال س)) ه فیر دوم ا سه اقه کرد ی ملم هستند. |
+ | «سه طلاقه کردن» اصطلاحی است فقهی که بر اساس ((فقه شیعه)) و ((فقه اهل سنت)) عاریف ماوتی اد. بنا بر فقه ((شیعه)) سه طلاقه کردن زن وقتی تحقق می پذیرد که ردی مسر خود را طلاق دهد، سپس در ((ایام عده )) یا پس از تمام شدن وقت عده با او ازدواج کند، آنگاه برای بار دوم همسر خود را طلاق دهد و همانند ر اول یا در ایام عده یا پس از انقضای مدت عده با او ازدوا کند، آنگاه برای بار سوم همسر خود را طلاق دهد. این زن سه طلاقه به شمار می‌آید و در ی وت، رد ق ازدواج مجدد با او را نخواهد داشت مگر این که به اصطلاح فقهاء ((محلل)) یدا شد، یعنی آن زن با مرد دیگری غیر از شوهر اولش ازدواج کند. در چنین صورتی اگر شوهر دومش از دنیا برود یا آن زن را طلاق دهد، پس از پایان زمان عده، شوهر اول می تواند با ا ازدواج کند.
پس همان گونه که ملاحظه شد، سه طلاقه کردن در سه مرحله و سه زمان صورت می‌گیر و بنا بر فقه شیعه میوان ر خود ا د یک نو سه‌طلاقه کد.
لی ی ((ال )) طلاقه کرن در ی ملس را یز حی تبر ی‌دند و احکا س‌لقه در باه‌ی صاد مند. |
| | جواهر الکلام، ج 32، ص 128 و 158 به بعد؛ توضیح المسائل مراجع تقلید، کتاب طلاق | | جواهر الکلام، ج 32، ص 128 و 158 به بعد؛ توضیح المسائل مراجع تقلید، کتاب طلاق |
