| | !به تفاوتهای ماهوی اسلام و دموکراسی بیندیشیم | | !به تفاوتهای ماهوی اسلام و دموکراسی بیندیشیم |
| | مسئله‌ی ((امامت)) از جنبه‌ی حکومت این است که بعد از پیغمبر که برای خود جانشین و ((وصی)) انتخاب کرده و این جانشین ((عصمت|معصوم)) بوده و از مردم زمان خود برتری زیادی دارد، دیگر جای ((شورا)) و انتخاب اصلاً وجود ندارد. | | مسئله‌ی ((امامت)) از جنبه‌ی حکومت این است که بعد از پیغمبر که برای خود جانشین و ((وصی)) انتخاب کرده و این جانشین ((عصمت|معصوم)) بوده و از مردم زمان خود برتری زیادی دارد، دیگر جای ((شورا)) و انتخاب اصلاً وجود ندارد. |
| - | __در زمان پیغمبر کسی نمی‌گفت که پیغمبر فقط پیام‌آور است و حکومت را باید از طریق شورا انتخاب کرد،__ زیرا معتقد بودند که گزینه‌ای بهتر از این بشر فوق بشر که با منبع وحی ارتباط دارد، وجود ندارد بعد از ایشان هم جای این سخنان نیست. پس با تعیین رسول‌الله به عنوان جانشین خود می‌توان مطمئن بود که شخص مورد انتخاب از هر لحاظ شبیه رسول خداست و بهترین گزینه برای این امر است. |
+ | __در زمان پیغمبر کسی نمی‌گفت که پیغمبر فقط پیام‌آور است و حکومت را باید از طریق شورا انتخاب کرد،__ زیرا معتقد بودند که گزینه‌ای بهتر از این بشر فوق بشر که با منبع ((وحی)) ارتباط دارد، وجود ندارد بعد از ایشان هم جای این سخنان نیست. پس با تعیین ((پیامبر اکرم|رسول‌الله)) به عنوان جانشین خود می‌توان مطمئن بود که شخص مورد انتخاب از هر لحاظ شبیه رسول خداست و بهترین گزینه برای این امر است. |
| - | و در ضمن کسی را که رسول الله برای حفظ حوزه‌ی دین قرار می‌دهد، آنهم با تصریح خود رسول‌الله مقام زعامت را هم واجد است. ما نباید مسئله‌ی حکومت را فقط از بعد دنیایی آن ببینیم و بگوییم که حکومت در اسلام استبدادی است، بلکه باید آن را از این وجه که در ((شیعه)) مقام امامت مطرح است نه خلافت بررسی کنیم و حکومت را تنها یک شأن از شؤن امام بدانیم.
البته با وجود امام معصوم جایی برای کس دیگری که حکومت کند وجود ندارد. |
+ | و در ضمن کسی را که رسول الله برای حفظ حوزه‌ی ((دین)) قرار می‌دهد، آنهم با تصریح خود ((پیامبر اکرم|رسول‌الله)) مقام زعامت را هم واجد است. ما نباید مسئله‌ی حکومت را فقط از بعد دنیایی آن ببینیم و بگوییم که ((حکومت)) در اسلام ((استبداد))ی است، بلکه باید آن را از این وجه که در ((شیعه)) مقام امامت مطرح است نه خلافت بررسی کنیم و حکومت را تنها یک شأن از شؤن ((امام)) بدانیم.
البته با وجود امام ((عصمت|معصوم)) جایی برای کس دیگری که حکومت کند وجود ندارد. |
| | منبع: امامت و رهبری؛ مرتضی مطهری | | منبع: امامت و رهبری؛ مرتضی مطهری |
