تاریخچه ی:
ابراهیم بن ادهم
تفاوت با نگارش: 2
- | ابراهیم بن ادهم؛ ابواسحاق ابراهیم بن ادهم بن منصور زید بن جابر بلخ از عرفا و زهّاد نیمه اول قرن دوم هجری از طبقه اول ((صفویه)) به شمار می آید. تولد او را حدود سال 100 هجری نوته ند. با بر شهود، وی از امیر زادگان ((بلخ)) بوده که اثر اقلاب ، قدم به دایره ((سیر و سلوک)) نهاده ت. سبت ابرهی ادم را حاف ((ابونعیم اصفهای)) ر حیله الاولیاء ((بنی عجل)) بطون قبیله بنی تمیم می رساند که ان قول مورد تائید بسیاری از تراجم نگاران یعی یز هست.
انتساب او به قبیله بنی عجل از این جهت مهم است که این طایفه در التزام به تشیع مشهور بود. />ز این ای امر ر از شاهد تشیع ابراهیم ادهم دانسته اند.
در سبب خروج او از پادشاهی و قم نهادن به سیر و سلوک مطالب گوناگونی اظهار داشته اند که از قدیم در کتب صوفیان نقل شده است. وی پس از ترک سلطنت ظاهری، روی به صحرا نهاد و در کوه و دشت به سر برد. به گفته عطار نیشابوری، ابراهیم بن ادهم پس از ترک بلخ به ((نیشابور)) رفت و مدت 9 سال در غاری به عبادت و ریاضت پرداخت و سپس به ((مکه)) رفت و مدتها مجاورت خانه خدا را برگزید. گین ا س به ((شام)) رفت.
در برخی از منابع آمده است که ابراهیم ادهم در مکه به خدمت ((حضرت امام سجاد علیه السلام|امام زین العابدین ))و ((حضرت امام محمد باقر علیه السلام|امام محمد باقر علیه السلام)) رسید و از برکات آنان بهره مند شد. طبق روایاتی و در کوفه هنگامی که ((حضرت امام جعفر صادق علیه السلام|امام صادق علیه السلام)) از آ شهر عازم مدینه بود، همراه ب جمعی از علماء به مشایعت آن حضرت رفت.
ابهامات و نیز افسانه ایی درباره یده می و ک همگی برخاسته ز شهرت اثی شخصیت و گفتار رفتار ا در افکار و اذهان مردم بوده است. دربا وفت وی گفتار گوناگونی دیده می شو ولی اباً تاریخ وفات او را سال 160 یا 161 قمری می دانند. و مقبره و را نیز به اختلاف نقل کرده اند، برخی ((بغداد))، بعضی شام. . . ا محل دن او دانسته اند. |
+ | ابواسحاق ابراهیم بن ادهم بن منصور زید بن جابر بلخی از عرفا و زهّاد نیمه اول قرن دوم هجری از طبقه اول ((صفویه)) به شمار می آید. تولد او را حدود سال 100 هجری رویت کداد. وی از امیر زادگان ((بلخ)) بود که مل و قدم به دایره ((سیر و سلوک)) نهاده و. وری ا را ا اهای قیله ((بنی عجل)) قبیله بنی تمیم میدانن نسب او از این جهت مهم است که این طایفه در التزام به تشیع مشهور بود و ه همین ی اکثر مورا ابراهیم ادهم را شیه می دانند. وی پس از ترک سلطنت ظاهری، رو به صحرا نهاد. به گفته عطار نیشابوری، پس از ترک بلخ به ((نیشابور)) رفت و مدت 9 سال در غاری به عبادت و ریاضت پرداخت، سپس به ((مکه)) رفت و مجاورت خانه خدا را برگزید، آگا ه ((شا «سیه»|شام)) رفت. در برخی از منابع تاریخی آمده است که ابراهیم ادهم در مکه به خدمت ((حضرت امام سجاد علیه السلام|امام زین العابدین )) و ((حضرت امام محمد باقر علیه السلام|امام محمد باقر علیه السلام)) رسید و از برکات آنان بهره مند شد. با بر روایاتی هنگامی که ((حضرت امام جعفر صادق علیه السلام|امام صادق علیه السلام)) از کفه عازم مدینه بود، اباهیم نیز هراه ی عما ه ایت اا رفت. ا موا تاریخ وفات او را سال 160 یا 161 قمری و قبر را در ((بغداد)) یا ام یدانند. |
| منابع : | | منابع : |
- | دایره المعارف تشیع، دایرةالمعارف اسلامی، حلیه الاولیاء |
+ | دایره المعارف تشیع />دایرةالمعارف اسلامی حلیه الاولیاء |