تاریخچه ی:
زبان در دوره هخامنشی
تفاوت با نگارش: 1
| | زبان در دوره هخامنشیان | | زبان در دوره هخامنشیان |
| | !زبــان دورة هخامــنشی : | | !زبــان دورة هخامــنشی : |
| | ((ایرانشناسی|دانشمندان ایران شناس)) زبان پارسی را به سه دورة ((پارســی باستان)) و ((پارسی میانه)) یا زبان پهلوی اشکانی و ساسانی و پارسی جدید یا ((پارسی دری)) تقسیم کرده اند . | | ((ایرانشناسی|دانشمندان ایران شناس)) زبان پارسی را به سه دورة ((پارســی باستان)) و ((پارسی میانه)) یا زبان پهلوی اشکانی و ساسانی و پارسی جدید یا ((پارسی دری)) تقسیم کرده اند . |
| | __پارسی باستان__ | | __پارسی باستان__ |
| | پـارسی باستان همان زبان دورة هخامنشی است که به خط میخی نوشتـه مــی شد . این خط از علاماتی به شکل میخ تشکیل می شود که از چپ به راست نوشته می شده است . | | پـارسی باستان همان زبان دورة هخامنشی است که به خط میخی نوشتـه مــی شد . این خط از علاماتی به شکل میخ تشکیل می شود که از چپ به راست نوشته می شده است . |
| | __ابداع خط میخی__ | | __ابداع خط میخی__ |
| | ایرانیان خط میخی را از اقوام پیش از خود ، ((آشوریها)) و ((عیلامی ها)) فراگرفتند و خط آنان را که بسیار دشوار بود و بیش از سیصد علامت داشت اصلاح کرده به چهل و دو علامت رسانیدند و آنرا به صورت الفبایی مرتب نمودند . <br> | | ایرانیان خط میخی را از اقوام پیش از خود ، ((آشوریها)) و ((عیلامی ها)) فراگرفتند و خط آنان را که بسیار دشوار بود و بیش از سیصد علامت داشت اصلاح کرده به چهل و دو علامت رسانیدند و آنرا به صورت الفبایی مرتب نمودند . <br> |
| - | از مجموع سنگ نبشته ها و الواح میخی که بر روی سنگها و خشتهای پخته و فلزات بدست آمده در حدود چهارصد کلمه غیر مکرر باقی است که اگر دویست کلمة دیگر را که در کتابهای یونانی بمناسبتی ذکر شده بر این عدد بیفزاییم ، مجموع لغات پارسی باستان که تا کنون یافت شده به ششصد کلمه می رسد . <Br> |
+ | از مجموع سنگ نبشته ها و الواح میخی که بر روی سنگها و خشتهای پخته و فلزات بدست آمده در حدود چهارصد کلمه غیر مکرر باقی است که اگر دویست کلمة دیگر را که در کتابهای یونانی بمناسبتی ذکر شده بر این عدد بیفزاییم ، مجموع لغات پارسی باستان که تا کنون یافت شده به ششصد کلمه می رسد . |
| | __کتیبه بیستون__ | | __کتیبه بیستون__ |
| | مفصل ترین کتیبه های هخامنشی سنگ نبشتة داریوش بزرگ در بیستون است . این کتیبه در کنار جادة ((کرمانشاه)) به ((بغداد)) قرار دارد . نام این محل بیستون می باشد که در اصل __بغستان __یعنی جای بغان و خدایان بوده است | | مفصل ترین کتیبه های هخامنشی سنگ نبشتة داریوش بزرگ در بیستون است . این کتیبه در کنار جادة ((کرمانشاه)) به ((بغداد)) قرار دارد . نام این محل بیستون می باشد که در اصل __بغستان __یعنی جای بغان و خدایان بوده است |
| | در این کتیبه گذشــته از تصویر داریـوش و نه تن از امیران نافرمان که دست بسته در نزد او ایستاده اند و __اهورامزدا __از بالا به ایشان می نگرد ، شرح حال داریوش در آغاز سلطنت خویش به زبان و خط میخی پارسی باستان آمده و به دوزبان و خط میخی بابلی و عیلامی نیز ترجمه شده است .<br> | | در این کتیبه گذشــته از تصویر داریـوش و نه تن از امیران نافرمان که دست بسته در نزد او ایستاده اند و __اهورامزدا __از بالا به ایشان می نگرد ، شرح حال داریوش در آغاز سلطنت خویش به زبان و خط میخی پارسی باستان آمده و به دوزبان و خط میخی بابلی و عیلامی نیز ترجمه شده است .<br> |
| | کاشف این کتیبه ، ((هانری راولینسون)) Rawlinson دانشمند معروف انگلیسی است که در سال 1836 میلادی به خواندن آن آغاز و در سال 1839 به کشف همه الفبای میخی پارسی باستان نایل آمد . | | کاشف این کتیبه ، ((هانری راولینسون)) Rawlinson دانشمند معروف انگلیسی است که در سال 1836 میلادی به خواندن آن آغاز و در سال 1839 به کشف همه الفبای میخی پارسی باستان نایل آمد . |
| | !خط آرامی | | !خط آرامی |
| | غیر از خط میخی که فقط در نوشتن کتیبه ها بکار می رفت ، خط آسان دیگری در آن زمان در میان مردم معمول بود که آن را ((خط آرامی)) می نامند . | | غیر از خط میخی که فقط در نوشتن کتیبه ها بکار می رفت ، خط آسان دیگری در آن زمان در میان مردم معمول بود که آن را ((خط آرامی)) می نامند . |
| - | خط آرامی از انواع ((خطوط سامی)) است که از ((خط فینیقی|خط الفبایی فینیقی)) اقتباس شده و بیست و دو حرف به شرح زیر دارد :<br>
ابجد ؛ هوز ؛ حطی ؛ کلمن ؛ سعفص ؛ قرشت. |
+ | خط آرامی از انواع ((خطوط سامی)) است که از ((خط فینیقی|خط الفبایی فینیقی)) اقتباس شده و بیست و دو حرف به شرح زیر دارد :
__ابجد ؛ هوز ؛ حطی ؛ کلمن ؛ سعفص ؛ قرشت. __ |
| | این حروف به همین ترتیب به زبان عربی نیز راه یافته است . | | این حروف به همین ترتیب به زبان عربی نیز راه یافته است . |
| | __خط واسطه در سراسر امپراطوری__ | | __خط واسطه در سراسر امپراطوری__ |
| | داریوش بزرگ پس از برقراری امنیت در ایران چون مردم غالب ایالات ایران به زبانهایی غیر از پارسی باستان سخن می گفتند و بیشتر ایشان پارسی نژاد نبودند ، برای برقراری ارتباط بین شاهنشاهی عظیم خود به فکر آن افتاد که زبانی را بعنوان واسطه برگزیند . | | داریوش بزرگ پس از برقراری امنیت در ایران چون مردم غالب ایالات ایران به زبانهایی غیر از پارسی باستان سخن می گفتند و بیشتر ایشان پارسی نژاد نبودند ، برای برقراری ارتباط بین شاهنشاهی عظیم خود به فکر آن افتاد که زبانی را بعنوان واسطه برگزیند . |
| | پس زبان و خط آرامی را که سابقاً در ((بین النهرین)) و ((سوریه)) رواج داشت و خط آن نسبت به زبانهای دیگر آسانتر بود و بر روی پوست و پاپیروس بآسانی نوشته می شد برگزید . | | پس زبان و خط آرامی را که سابقاً در ((بین النهرین)) و ((سوریه)) رواج داشت و خط آن نسبت به زبانهای دیگر آسانتر بود و بر روی پوست و پاپیروس بآسانی نوشته می شد برگزید . |
| - | دانشمندان امروزه این خط و زبان را ((آرامی شاهنشاهی)) نامیدند .<br> داریوش به جای آنکه خود و یا درباریانش به زبان آرامی آشنا باشد ، گروهی از دبیران و ((کاتب))ان آرامی را استخدام کرد . |
+ | دانشمندان امروزه این خط و زبان را ((آرامی شاهنشاهی)) نامیدند .<br />
داریوش به جای آنکه خود و یا درباریانش به زبان آرامی آشنا باشد ، گروهی از دبیران و ((کاتب))ان آرامی را استخدام کرد . |
| | این عده علاوه بر زبان مادری خود ، آرامی ، زبان پارسی باستان را نیز بخوبی می دانستند . | | این عده علاوه بر زبان مادری خود ، آرامی ، زبان پارسی باستان را نیز بخوبی می دانستند . |
| | __دبیران__ | | __دبیران__ |
| | سپس داریوش این گروه دبیران را بنا به احتیاجات محل به تعداد لازم ، به یکی از ولایات و ایالات ایرانی فرستاد و فرمان داد که ایشان دبیران و مــترجمان دولـــت در سراسر شاهنشاهی هخامنشی باشند . | | سپس داریوش این گروه دبیران را بنا به احتیاجات محل به تعداد لازم ، به یکی از ولایات و ایالات ایرانی فرستاد و فرمان داد که ایشان دبیران و مــترجمان دولـــت در سراسر شاهنشاهی هخامنشی باشند . |
| | وی هر گاه مـی خواست نامه یا بخشنامه ای را به ولایات ابلاغ کند ، یکی از دبیران آرامی زبان خود را می طلبید و نامه ای را که بنا بود بنویسد برای او تقریر می کرد و دبیر آرامی نژاد ، همان جا آن نامه را به خط و زبان آرامی می نوشت ، سپس آن نامه یا بخشنامه به استانداران ابلاغ می شد . | | وی هر گاه مـی خواست نامه یا بخشنامه ای را به ولایات ابلاغ کند ، یکی از دبیران آرامی زبان خود را می طلبید و نامه ای را که بنا بود بنویسد برای او تقریر می کرد و دبیر آرامی نژاد ، همان جا آن نامه را به خط و زبان آرامی می نوشت ، سپس آن نامه یا بخشنامه به استانداران ابلاغ می شد . |
| - | چون نامه یا بخشنامه ای به استانداری می رسید او فوراً دبیر آرامی زبان خود را می خواست و آن دبیر چون محرم اسرار دولت نیز بود بلافاصله آن نامه را خــوانده و به زبان پارسی ترجمه می کرد و استاندار به مفاد آن فرمان رفتار می نمود . <br> |
+ |
چون نامه یا بخشنامه ای به استانداری می رسید او فوراً دبیر آرامی زبان خود را می خواست و آن دبیر چون محرم اسرار دولت نیز بود بلافاصله آن نامه را خــوانده و به زبان پارسی ترجمه می کرد و استاندار به مفاد آن فرمان رفتار می نمود . <br /> |
| | بسیاری از اینگونه نامه ها که متعلق به قرن پنجم پیش از میلاد است در جزیرة فیــله یا ((الفانتین)) که از جزایر ((رود نیل)) است در چهل سال پیش در ((مصر)) پیدا شده است . | | بسیاری از اینگونه نامه ها که متعلق به قرن پنجم پیش از میلاد است در جزیرة فیــله یا ((الفانتین)) که از جزایر ((رود نیل)) است در چهل سال پیش در ((مصر)) پیدا شده است . |
