شهر اهواز مهمترین شهر
استان خوزستان و مرکز آن می باشد. این شهر قدمتی طولانی دارد و در کتابهای کهن نام آن به کار رفته است. کلمه اهواز جمع هوز = خوز (Xuz) است که در آغاز فقط به قبیله ای که در این ناحیه ساکن بوده اطلاق می شده است، اما پس از مدتی ایرانیان آن را به عنوان ایالتی برای تعیین ناحیه قدیم
ایلام به کار بردند.
نام قدیم این شهر هرمز اردشیر بود، اما با گذشت سالها به سوق الاهواز و در اواخر به ناصری موسوم گشت. بنا بر رأی مورخان احتمالاً اهواز در محل شهر قدیمی تاریانا که نئارخوس در مسافرت به
خلیج فارس در کنار آن لنگر انداخت قرار گرفته است.
اردشیر اول ساسانی تاریانا را از نو بنا نهاد و آنرا هرمز اردشیر نام گذارد. در عصر ساسانیان این شهر علاوه بر نام مذکور به نامهای رام شهر و شهر رام نیز نامیده می شد.
اردشیر سد بزرگی بر
رود کارون که از میان اهواز می گذرد ساخت و لذا به رونق و آبادانی آن افزوده شد و پس از مدتی در همان دوره ساسانیان بجای شوش، پایتخت سوزیانا یا خوزستان گردید.
پس از تصرف این شهر بدست اعراب مسلمان، نام آن به اهواز تبدیل گردید، یعنی سرزمین خوزیها یا هوزیها. این هوزیها در آغاز نام یک قبیله جنگجو بود که در این ناحیه سکونت داشت.
در دوران امویان و عباسیان نیز اهواز از اعتبار و رونق فراوان بر خوردار و مرکز کشت
نیشکر بود. اما با وقوع حادثه صاحب الزنج در اواخر قرن سوم هجری رو به زوال نهاد. گرچه بعدها برای آبادانی آن کوشش های فراوانی به عمل آمد، اما به دلیل خرابی سد آن دیگر رونق گذشته را باز نیافت.
در عهد قاجاریه، نام آن را ناصری یا ناصریه گذاردند، اما دوباره از شهریور 1314 به تصویب هیأت وزیران، اهواز نامیده شد.
