اریتره Eritrea
پرچم اریتره
| |
| نقشه جغرافیایی اریتره
| |
| نقشه سیاسی اریتره
| |
|
مشخصات آماری اریتره
نام رسمی | اریتره (Eritrea)
| حکومت | جمهوری
| مساحت | 121320 کیلومتر مربع
| خط ساحلی | خط ساحلی ندارد
| مختصات جغرافیایی | 15درجه شمالی و39 درجه شرقی
| جمعیت | 4,447,307 نفر (July 2004 est.)
| پایتخت |
| شهرهای عمده |
| زبان | تیگرینهای (اکثریت)،تیگرهای ، عربی، عفاری ساهو
| مذهب | اسلام سنی ، مسیحی قبطی
| نژادهای مردم | تینگرینا، تیگره، عفار و هرارب
| واحد پول | ناکفا
| |
|
حکومت
جبهه آزادیبخش خلق اریتره (EPLF) کنترل اریتره را در مه 1991 در دست گرفت و دولت انتقالی را تا زمان تصویب
قانون اساسی اداره میکند. حکومت قانونی چند حزبی از 1995 بر پا گشته است.
آموزش
میزان باسوادی: 71% .
سنین تحصیل اجباری: تحصیل برای حداکثر 12 سال از سن 6 سالگی رایگان است ولی اجباری نیست.
تعداد دانشگاه : 1.
دفاع
کل نیروهای دفاع: 000/60 (1991).
جغرافی
اریتره نام کشورآفریقایی است که از شمال و غرب با
سودان، از جنوب با
اتیوپی و
جیبوتی و از شرق با
دریای سرخ هم مرز است.
اریتره از لحاظ طبیعی دنباله فلات مرتفع
اتیوپی است، با این حال جلگه های پست ساحلی نیز وجود دارد.
- رود مهم: برکه (فصلی)
- بلندترین نقطه: قله رامو با ارتفاع 2130 متر.
اقتصاد
جنگ جدایی طلبانه 30 ساله اقتصاد را متلاشی کرده است. نیروی کار عمدتا در بخش کشاورزی اشتغال همچنین به پرورش دام برای پوست (کالای عمده صادراتی) میپردازد. ولی، بارندگی ناکافی و غیر قابل اعتماد خطر دائمی است. منبع عمده طبیعی
نمک است.
تاریخ معاصر
این کشور در اوایل قرن بیستم جزو مستعمرات
ایتالیا بود و توانست در سال 1993 از
اتیوپی جدا شده و استقلال خود را بدست آورد.
مستعمره ایتالیایی اریتره از نواحی ساحلی اتیوپی و زمینهای مورد ادعای ترکان عثمانی در 1890 ایجادشد. اریتره که به صورت پایگاهی برای تسخیر اتیوپی (1935 تا 1936) از سوی ایتالیاییها استفاده گردید، در 1941 زمانی که ایتالیاییها از شرق افریقا اخراج شدند، تحت حکومت
برتانیا درآمد.
در 1952 این سرزمین به صورت ایالتی خودمختار با اتیوپی تشکیل فدراسیون داد ولی الحاث آن به عنوان یکی از استانهای اتیوپی در 1962 شورشی را بر ضد اتیوپی آغازکرد که تا 1992 به طول انجامید.
در 1977 چریکهای اریترهای این سرمزنی را تقیبا به طور کامل از وجود نیروهای اتیوپی پاکسازی کردند، ولی دولت مارکسیست اتیوپی به رهبری
سرهنگ منگستو با استفاده از سلاحهای شوروی به جنگ پرداخت و در سال بعد وضعیت را بر عکس کرد.
جبهه آزادیبخش خلق اتیوپی با
جبهه آزادیبخش تیگره اتیوپی در سرنگونی منگیستو در 1991 مؤثر بود و در آن سال اریتره عملا از اتیوپی جدا گشت. همه پرسی در اریتره در آوریل 1993 با اکثریتی جامع استقلال را مورد تائید قرار داد و طبق برنامه، این سرزمین در 24 مه 1993 به استقلال کامل رسید.
