ما مکانیسمی را که طی آن فاژ به سمت لیزوژنی می رود شرح دادیم. حال چگونه به سوی چرخه لیتیک پیش می رود؟ در این جا کنترل بوسیله محصول ژن Cro صورت می گیرد. باز دارنده دیگری که در اپراتورهای چپ و راست به صورت آنتاگر نیست بازدارنده CI عمل می کند. به بیان دیگر، اگر برای مثال اپراتور سمت راست را در نظر بگیریم پروتئین محصول ژن Cro ترجیحاً به جایگاهی که در سمت چپ سایر جایگاه های OR قرار گرفته است متصل می شود وCI را متوقف می کند ولی تولید Cro را افزایش می دهد.

محصول ژن Cro در صورتی که جایگاه های را قبل از بازدارنده اشغال کند و یا بازدارنده حذف شود می تواند سلول را به سمت پاسخ لیتیک هدایت کند از دید فاژ چه زمانی برای اینکه بازدارنده حذف شود مناسب است؟ با تامل در بخش های تکاملی انتظار داریم که برای یک پروفاژ این یک مزیت باشد که کروموزوم میزبان را ترک کند و هنگامی چرخه لیتیک را آغاز کند که سلول میزبان آسیب یافته باشد. در حقیقت یکی از بهترین راه ها برای القا کردن ورود به چرخه لیتیک در پروفاژ این است که سلول باکتری میزبان را در معرض نور فرابنفش قرار دهیم. نور فرابنفش منجر به آسیبDNA می شود و چند سیستم ترمیمی را القا می کند این کار با استفاده از محصول پروتئین ژن recA صورت می گیرد. یکی از فعالیت های این آنزیم شکستن بازدارنده در ناحیه مستعد بین دومین ها است.

بازدارنده شکسته شده ازDNAآزاد می شود و بنابراین جایگاه های اپراتور در دسترس محصول ژن قرار می گیرند و بدنبال آن چرخه لیتیک آغاز می شود.

هر چند، هنگامی که فاژ برای اولین بار یک سلول E.coli را مورد حمله قرار می دهد. تعیین اینکه کدامیک از چرخه های لیتیک یالیزوژنیتک انجام گیرد بر عهده محصول ژن CII است این پروتئین همانطور که اشاره کردیم نسبت به پروتئاز باکتریایی حساس و مستعد است این پروتئازها در عین حال نشاندهنده رشد سلول می باشند. هنگامی که رشد سلولE.coli محدود شود. منجر می شود که پروتئاز آن نیز محدود شود پدیده ای که فاژ را به سمت لیزوژنی سوق می دهد هنگامی که پروتئینCII فعال باشد تمایل به سمت لیزوژنی است و هنگامی که غیر فعال شود مایل به سمت چرخه لیتیک می باشد. بنابراین تحت رشد فعال باکتریایی پروتئین CII بیشتر تخریب می شود و نمی تواند رونویسیCI را افزایش دهد و چرخه لیتیک اتفاق می افتد. وقتی باکتری به صورت فعال رشد نکند پروتئین CIIچندان تخریب نمی شود و در نتیجه رونویسیCI را افزایش می دهد و نتیجه آن لیزوژنی می باشد. بنابراین در جمله اولیه چرخه لیتیک و یا لیزوژنیک اساساً به پروتئینCII بستگی دارد که میزان سلامتی و فعالیت سلول را نشان می دهد. هنگامی که لیزوژنی آغاز شد بوسیله فرآیندهایی که پروتئین CI را غیر فعال می کنند می تواند متوقف شده و گشت داده شود که این نشانگر آسیب ژنتیکی باکتری ( پاسخ SoS ) و یا فراوانی سایر میزبان ها در محیط است.

همه جزئیات در مورد رقابتCro,CI شناخته شده نیست ولی مفاهیم قابل توجهی در مورد رابطه چرخه حیات لیتیک و لیزوژنیک و تشخیص DNA - پروتئین بدست آمده است.