مواد و وسایل لازم

دو قوطی مقوایی بزرگ(به ابعاد تقریبی22*28*45 که 22 سانتی متر بلندی آن است). اندازه ها چندان دقیق نیستند می توانید از قوطی بزرگتر و کوچکتری که ابعادش تقریبا همین نسبتها را داشته باشد استفاده کنید

• یک ذره بین
• یک لامپ
• مقداری سیم
• چند ورق کاغذ مشکی
• چند ورق کاغذ سفید

روش آزمایش

جدار داخلی یکی از قوطیها را با کاغذ سیاه بپوشانید.
در یکی از پهلوهای قوطی سوراخی به اندازه ذره بین خود ایجاد کنید.
ذره بین را در سوراخ جا دهید بگذارید همانجا بماند.
لامپ را در گوشه ای نزدیک به ذره بین داخل قوطی قرار دهید و آن را به برق وصل کنید.
با چسباندن کاغذ سفید روی یکی از پهلوهای قوطی دیگر پرده نمایشی بسازید.
پرده ای را که ساخته اید روبه روی ذره بین قرار دهید.
کتابی را باز کنید و آن را در داخل قوطی پروژکتور روبه روی ذره بین قرار دهید.



کتاب را آنقدر جلو و عقب ببرید تا تصویری واضح از صفحه باز کتاب روی پرده بیفتد.اگر جا به جا کردن کتاب تصویر را واضح نکرد آن را ثابت نگه دارید و پرده را جلو و عقب ببرید.
این آزمایش را بهتر است در اتاقی تاریک انجام دهید.

مشاهده می شود که تصویر سر و ته صفحه کتاب را روی پرده می افتد.

نتایج آزمایش

این نوع پرژکتور را پرژکتور اوپک می گویند و در سخنرانیها و کلاسهای درس از آن برای نمایش صفحات کتاب یا تصاویر و نوشته هایی که شفاف نیستند استفاده می کنند.
در این آزمایش باید جعبه را با کاغذ بپوشانید زیرا نور از آن به بیرون نفوذ نکند. برای تشکیل تصویر روی پرده هر چه اتاق تاریکتر و نورپراکنده و اضافی کمتر باشد بهتر است.
تصویر تشکیل شده روی پرده معکوس و حقیقی است و توسط ذره بین که عدسی همگرا است تشکیل می شود.
تصویری که از جسم در چشم ما یا روی پرده تشکیل می شود در نتیجه عبور نوری است که از جسم می آید و از عدسی چشم ما یا عدسی دستگاه می گذرد. این نور از خود جسم به وجود نمی آید بلکه بازتاب نور از منبع نوری مانند خورشید یا لامپ است. در آزمایشهای پیش جسم در فضای باز و زیر نور طبیعی قرار داشت. بنابراین به منبع نور دیگری نیاز نداشتیم اما در این آزمایش دستگاه و جسم در اتاقی قرار دارند که الزاما باید تاریک باشد از این رو برای روشن کردن جسم نیاز به منبع نور داریم.