قنبر ( خدمتگزار
علی علیه السلام ) میگوید:
با مولایم، علی علیه السلام، کنار ساحل
فرات بودم. امام لباس از تن کند و وارد آب شد. ناگهان موجی آمد و لباس او را برد. لحظاتی نگذشته بود که هاتفی آسمانی ندا داد:« ای ابوالحسن، به سمت راست خود بنگر و آنچه را که می بینی بردار.»
در همین هنگام حولهای که در آن جامهای تا شده بود نمایان شد. امام جامه را پوشید. داخل یقه آن جامه قطعه پارچه ای بود که در آن چنین نوشته شده بود:« این هدیه ای است از سوی خداوند عزیز حکیم به علی بن ابی طالب. این جامه از آن ِ
هارون بن عمران است و ما این چنین، آن را میراث گروهی دیگر قرار دادیم.»
منبع:
- بحارالانوار، ج 39، ص 126، حدیث 13 ------ خرایج راوندی
مراجعه شود به: