اساس شیوههای نورپردازی برخی اصول بنیادین نورپردازی: 1- ویژگیهای عمومی نورمناسب برای تصویربرداری ویدئو ،محدوده نورهای تند و تیز تا نورهای ملایم را شامل میشود . نورهای تندو تیز سایههای قوی ایجاد میکنند و زمینه و حجم موضوع را آشکار میکنند ؛ در حالیکه نورهای نرم و ملایم ،روشنایی بدون سایه تولید مینمایند و زمینه و حجم موضوع را کماهمیت نمایش میدهند. نورپردازی مناسب از ترکیب این انواع به دست میآید.,br>2- سمت تابش نور مورد استفاده ،توازن و شدت نسبی آنها و ویژگیهایشان ( نورهای تند تیز یا نرم وملایم ) است که مشخص میکند صحنه و سوژه به چه چیزی شباهت دارد. 3- به هر سوژه باید یک نوراصلی(key light) بتابد . این نور ، روشنایی اصلی صحنه را تشکیل میدهد که قالب و حجم موضوع و شکل و زمینه سطح آن را آشکار میسازد و سمت تابش نور را مشخص میکند. 4- برای کاهش کنتراست و نورپردازی سایهها ،یک نورفرعی یا پر کننده (filler light) مورد نیاز است تا یک نوع روشنایی نرم ومطبوع را تامین کند. 5- نور پشت که خط محدوده موضوع را از پشت سر مشخص کرده ، به ایجاد عمق و حجم در تصویر کمک میکند. 6- در طرح اساس نورپردازی ،به سه نوع منبع نور اصلی ، پرکننده یا فرعی ،و نور پشت نیاز داریم که به طور معمول به شکل مثلثی تنظیم میشوند. 7- افزون بر نورپردازی سوژه ،از چند منبع نوری نیز برای روشن ساختن دکور برنامه استفاده میشود . این منابع نوری ،شکل ، طرح و قالب دکور را مشخص میسازندو تصویر مناسب حال و هوای برنامه را خلق میکنند. نورپردازی باید متناسب با نگاه دوربین باشد و با آن تداخل ناخواسته و ناهماهنگی نداشته باشد . همچنین طرح نورپردازی باید طوری باشد که امکان حرکت و مانور دوربین و بوم صدا را فراهم آورد و از تشکیل سایههای نابجای دوربینها و بوم صدا دوری گزیند. خلاصه آنکه نورپردازی موفق تنها با داشتن یک ذهن خلاق و پیشبینی نتایج کار و برنامهریزی منظم ،میسر است . |
|