حضرت امام محمد باقر علیه السلام می‌فرمود:
حضرت امام سجاد علیه السلام به قصد سفر به
مکه با گروهی از شیعیان و سایر مردم از شهر خارج شد. وقتی به
عسفان، توقفگاهی بین مکه و
مدینه، رسیدند، خدمتکاران امام خیمه‌ای بر پا کردند.
امام کنار خیمه رفت و به آنان فرمود:« چرا خیمه را اینجا برپا کردید؟ اینجا محل سکونت گروهی از
جنیان است که از شیعیان و دوستداران مایند. با نصب این خیمه در اینجا آنها اذیت می‌شوند و جای آنان تنگ می شود.»
خدمتکاران گفتند:« ما نمی‌دانستیم.» و خواستند خیمه را جمع کنند که ناگهان صدایی شنیده شد:«ای فرزند
رسول الله، خیمه خود را از جا تکان نده. ما به خاطر تو تحمل می کنیم و این هدیه را هم تقدیمت می نماییم. دوست داریم از آن میل کنی و ما را شادمان سازی.»
در همین موقع در گوشه ای از خیمه طبق بزرگی از
انگور و
انار و
موز و میوه های دیگر ظاهر شد.
امام سجاد علیه السلام همه همراهان خود را دعوت کرد و همگی از آن میوه ها خوردند.
از این ماجرا به دست می آید که حضرت سجاد علیه السلام حتی حال جنیان را نیز مراعات می‌فرمود و حاضر نبود موجبات آزار و تنگی آنها را فراهم آورند.
منابع:
- بحارالانوار، ج 46، ص 45، حدیث 45
مراجعه شود به:
