1- مادر امام باقر علیه السلام زن مجلّله و مکرّمه ای است بنام فاطمه و کنیه اش ام عبدالله، او دختر امام حسن مجتبی علیه السلام است، بنابراین چون جدّ پدری امام باقر، حضرت امام حسین علیه السلام است و جدّ مادری آن حضرت امام مجتبی علیه السلام، لذا به امام باقر می گویند هاشمی از دو هاشمی و علوی از دو علوی و فاطمی از دو فاطمی و یا فرزند دو برگزیده.

آن حضرت اولین مولودی است که هم از نسل امام حسن است و هم از نسل امام حسین علیهماالسلام و چون بقیه امامان دوازده گانه شیعه از اولاد امام باقر علیه السلام اند بنابراین همه آنها هم حسنی هستند و هم حسینی، صلوات الله علیهم اجمعین.

2- از امام باقر علیه السلام نقل است که فرمود مادرم زیر دیواری نشسته بود که ناگاه دیوار با صدای بلندی به لرزه در آمد.
مادرم اشاره به دیوار کرد و فرمود: نه، به حق مصطفی صلی الله علیه و آله وسلم قسم خداوند به تو اجازه نداده که سقوط کنی! ناگهان، دیوار که در حال سقوط بود، در میان زمین و هوا معلّق باقی ماند، تا اینکه مادرم از آنجا گذشت.
پدرم امام سجاد علیه السلام صد دینار طلا برای او تصدّق داد.

3- روزی امام صادق علیه السلام از جدّه خود « فاطمه بنت الحسن » یاد کرد و فرمود آن بانوی مکرّمه، صدّیقه بود و در خاندان امام حسن علیه السلام زنی به درجه و مرتبه او نرسید.

منابع:

• بحار الانوار، ج 46، ص 215، حدیث 14.