فراگیری زبان اول
کودک در دوران نوزادی؛ جنبه های فیزیکی
عکس پیدا نشد
از هنگام زاده شدن تا آغاز سخن گفتن در کودکان را
دوران نوزادی می نامند. این مدت معمولا 18 ماه است.
کودک معمولی در
روپا و
آمریکا بطور متوسط 3.4 (سه و چهار دهم) کیلوگرم وزن دارد. البته در
ایران مادران (بدون اینکه خود بدانند) معمولا از سو تغزیه رنج می برند و بنا به پژوهش های جدید، متوسط قد نوزادان ایرانی نیز به همین دلیل (سو تغذیه مادران) در 25 سال اخیر کاهش یافته است. بنابراین، تعجبی ندارد که در ایران ”3 کیلو گرم“ وزنی طبیعی برای نوزاد شمرده شود.
بطور متوسط، هفته ای 170 تا 200 گرم بر وزن نوزاد در سال نخست افزوده می شود. از 12 ماهگی، ناگهان از سرعت افزایش وزن کاسته شده و این میزان به مرز 60 گرم در هفته می رسد.
نوزادان در آغاز، بین 16 تا 18 ساعت در شبانه روز می خوابند، اما بتدریج ساعت های خواب کودک کاهش می یابد؛ تا جایی که یک کودک دوساله بین 9 تا 12 ساعت در روز می خوابد.
کودک از همان آغاز تولد، صدا ها و تصویرها را از یکدیگر تمیز می دهد. دو روز پس تولد، کودک می تواند بوها را نیز تشخیص دهد و در همان سه ماه نخست، کودکان کم کم رنگ ها و فورم ها را نیز تشخیص می دهند.
نخستین دندان ها در شش ماهگی در می آیند و بسیاری از کودکان یک ساله، چهار دندان در بالا و دو دندان در پایین دهان خویش (در مجموع شش دندان ) دارند.
کودک در چهار ماهگی می تواند دست خود را دراز کرده و چیزی را بگیرد و در ده ماهگی خواهد توانست چیزهای کوچک را میان دو انگشت شست و اشاره خود نگه دارد. نوزاد چهار ماهه می تواند یک دقیقه یا بیشتر بنشیند و نوزاد نه ماهه قادر است همین کار را بدون کمک تا 10 دقیقه انجام دهد. بسیاری از نوزادان از 7 تا 10 ماهگی شروع به سینه خیز کردن می نمایند و در یک سالگی می توانند به تنهایی بایستند. بیشتر کودکان تا سن 14 ماهگی راه می افتند.
عوامل تاثیرگذار بر یادگیری زبان اول
مراحل فرایند یادگیری
