منو
 کاربر Online
240 کاربر online

عصمت ویژگی خاص

تازه کردن چاپ
فرهنگ > الهیات > دین اسلام > شیعه > کلیات > عقاید
(cached)

بيان اقوال علما دربارة مطلق عصمت:
1- نظر شيعه (پيامبران آسماني بايد از هر نوع گناه، اعم از صغير و كبير، مصون باشند.
2- دانشمندان معتزله (پيامبران نسبت به گناهان بزرگ مصونيت دارند، ولي صدور گناه صغيره از آنها مانعي ندارد، جز آن دسته از صغائر كه حاكي از پستي روح و موجب تنفر جامعه مي شود.
3- نظر ابوعلي جبائي (مصونيت پيامبران به گناه بزرگ و كوچك منحصر به صورت عمد است ولي صدور هر نوع خلاف از آنان به طرز سهو و اشتباه بي‌مانع است.
4- از پيامبران آسماني همه نوع گناه در حال سهو (نه عمد) سر مي زند، چيزي كه هست صدور يك چنين گناه از افراد عادي بي‌اشكال است ولي صدور اين دسته از گناه از آنان خالي از مسئوليت و مواخذه نيست.
5- گروهي از اخباريهاي اهل تسنن (پيامبران هيچ نوع مصونيت از گناه ندارند و هر نوع گناه در حال عمد و سهو از آنها سر مي زند.
اختلاف از نظر زمان عصمت
دانشمندان شيعه براي عصمت امري قائل نيستند.
اهل سنت بسياري از معتزله آغاز عصمت را دوران بلوغ دانسته
اشاعره مي‌گويند عصمت با نبوت توام است و قبل از نبوت صدور هر نوع گناه اشكالي ندارد.
دلايل عصمت:
1- تربيت در ساية عمل
هدف از برانگيختن پيامبران تربيت و راهنمايي انسانهاست و يكي از عوامل موثر تربيت اين است كه موجبات گرويدن مردم به مربي در او جمع باشد.
زندگي آنها پيش از بعثت نيز درخشان بوده و از هر نوع نقطة ضعف و لكة سياه خالي باشد، حكمت بالغه خداوند ايجاب مي‌كند كه عوامل نفوذ را در پيامبر و فرستادة خود به وجود آورد، و او را هر نوع عوامل نفرت‌زا دور سازد. سوابق بد و اعمال ننگين گذشتة انسان، از نفوذ و قدرت تاثير او در روح و روان مردم مي‌كاهد، و مردم مي‌گويند كه خود او تا ديروز قهرمان اين فجايع بود چطور شد كه امروز مردم را از اين كارها باز مي‌دارد.
2- جلب اعتماد مردم
يكي از شرايط تربيت و تعليم كه هدف منحصر پيامبران است اين است كه شخص مورد تربيت به صدق گفتار مربي خود مومن باشد زيرا كشش و تمايل انسان به يك امر بستگي به مقدار ايمان و اعتقاد وي به صحت آن دارد صدور يك سلسله معاصي همان طور كه باعث تنفر مردم مي شوند موجب سلب اعتماد و اطمينان نسبت به گوينده نيز مي گردند و منطق «انظر الي ما قال و لا تنظر الي من قال» فقط دربارة كساني خوب است كه مي توانند ميان شخصيت گوينده و سخن او فرق بگذارند ولي دربارة نوع مردم كه به ارزش سخن از دريچة شخصيت گوينده و پاكي و طهارت و قداست او مي‌نگرند، اين منطق موثر نيست.
شرط رهبري به وجود آوردن يك نوع اعتماد صد در صد در دل پيروان او است كه آنچه را مي شنوند وحي الهي و عين واقع تصور كنند و اين حالت در مردم دربارة رهبري كه صفحات زندگي وي درخشان و روشن نباشد هر گز به وجود نمي‌آيد.
دو دليل از محقق طوسي بر لزوم عصمت پيامبران:
1- اگر پيامبران معصوم نباشند، در اين صورت بايد از دو مطلب تناقض پيروي كنيم. زيرا همانطور كه گفتار آنان حجت است كردار آنان نيز حجت مي‌باشد در اين صورت پيروي از هر دو بي‌اشكال است ولي اگر عمل آنها مخالف گفتارشان باشد، در اين موقع بايد از دو مطلب متناقض پيروي كنيم.
2- اگر پيامبران معصوم نباشند، در صورت ارتكاب خلاف بايد آنان را از عمل خلاف بازداشت و بازداري و به اصطلاح «نهي از منكر» موجب ايذاي آنان مي‌گردد.
كه به نص قرآن حرام مي باشد «والذين يوذون رسول‌الله لهم عذاب اليم» توبه/61
كساني كه پيامبر خدا را اذيت مي‌كنند براي آنان عذاب دردناكي است .
رهنمون قرآن:
به حكم آية 124 سوره بقره كه خداوند ابراهيم را با اموري آزموده و او همه را انجام داد پس بحدي گفت ترا پيشواي مردم قرار مي‌دهم گفت: آيا فرزندانم نيز از اين مقام نصيبي دارند. گفت: پيمان من به ستمكاران نمي‌رسد. مصونيت از خطا و اشتباه: يعني نه تنها پيامبران بايد در برابر گناه و نافرماني بيمه شوند بلكه بايد در پرتو تاييدات خداوندي از هر نوع اشتباه در امور ديگر نيز پيراسته باشند و امكان سهو و اشتباه دربارة انبيا سه مورد دارد كه به طور اجمال بررسي مي‌شود:
1- اشتباه در تبليغ آيين خدا و بيان كلام الهي
2- خطا در انجام وظايف مذهبي از فردي مانند اشتباه در ركعات نماز، و يا اجتماعي مانند كشتن فرد بي‌گناه
3- اشتباه در امور روزانة زندگي
پيامبر در كارهاي عادي خود نيز دچار اشتباه نمي‌شود، زيرا اشتباه و سهو در امور عادي از اعتماد مردم مي‌كاهد.
سهو‌النبي در ميان دانشمندان مطرح است واين نظريه مورد اعتماد است در سخنان پيشوايان بزرگ ما مسئله ارتكاب هر گونه سهو و اشتباه صراحتاً از ساحت قدس پيامبر و امام نفي شده است.
امام هشتم در توصيف امام مي‌فرمايد: «فهو معصوم مويد موفق مسدد قدامن من الخطا و الزلل و العثار «امام، معصوم از گناه است، او فردي است مويد و موفق و از خطا و لغزش مصون مي‌باشد.
در بعضي از آيات استفاده مي شود كه امكان دارد پيامبر اسلامصلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم گاهي دچار نيسان شود چنانكه مي‌فرمايد:
واذرايت يخضون في آياتنا فاعرض عنهم حتي ينوضوا في حديث غير و اما ينسينك الشيطان فلا تقعد بعد الذكري مع القوم الظالمين انعام/68
هر موقع كساني را كه در آيات ما طعن مي‌زنند ديدي از آنان روي برگردان و اگر شيطان از خاطر تو برد پس از يادآوري با ستمگران منشين»
ولي در آيه مقصود از اين خطاب حقيقتاً شخص پيامبر نيست.
متعلق نيسان در اين آيه عمل به يك وظيفه الهي مي باشد و آن ممنوع بودن معاشرت با دستة مخصوص است و اگر خود پيامبر مقصود باشد به حكم اين آيه بايد معصيت سهوي را بر پيامبر جايز بشماريم در صورتيكه گفته شد كه پيامبران از معاصي مطلقاً به طور عمد و سهو پيراسته هستند.
مقصود واقعي از خطاب در آيه مردم هستند.
در آية 18 سوره كهف نيز مقصود واقعي از خطاب مردم هستند.
و لاتقولن لشيء اني فاعل ذلك غداً الا ان يشاء الله و اذكر ربك ناء اذا نيست
«هرگز مگو فلان كاري را فردا انجام مي‌دهم مگر اينكه به دنبال آن بگويي ان‌شاءالله
و هر موقع فراموش كردي، خدا را به خاطر بياورد همان لحظه جبران كن و بگو ان‌شاءالله يكي ديگر از امتيازات پيامبران داشتن اطلاعات وسيع و گسترده نسبت به هدفي است كه براي آن برانگيخته شده‌اند. پيامبر حافظ حقوق و مجري حدود پايه‌گذار عاليترين حكومت جهاني است.
يكي ديگر از امتيازات پيامبران پيراستگي از عيوب و نقائص است بايد از يك سلسله عيوب جسمي و روحي كه موجب تفرق و تنفر مردم مي‌گردد. پيراسته باشند.


تعداد بازدید ها: 11417


ارسال توضیح جدید
الزامی
big grin confused جالب cry eek evil فریاد اخم خبر lol عصبانی mr green خنثی سوال razz redface rolleyes غمگین smile surprised twisted چشمک arrow



از پیوند [http://www.foo.com] یا [http://www.foo.com|شرح] برای پیوندها.
برچسب های HTML در داخل توضیحات مجاز نیستند و تمام نوشته ها ی بین علامت های > و < حذف خواهند شد..