هیچ کارگردانی با نقاله و کاغذ چهارخانه برنامه خلق نمیکند. زبان او تصویر است و با زبان تصویر ،که درحالت احساس خاصی را در بیننده به وجود میآورد ،سخن میگوید. اما تلفیق تداوم ترکیب تصویری نرم و روان با نماهای خوب اتفاقی نیست . این کار نیاز به طراحی و اندیشه قبلی دارد. با داشتن تجربه ،میتوان تمام نیازهای برنامه را برآورد کرد؛ برای دستیابی به دقت و صحت در کار ، محاسبه مقیاسها ضرورت کامل دارد. اما محاسبه و ارزیابی مقیاسها صرفا وسیله کمک به خلاقیتند ، و جای ایدههای خلاق کارگردان را نمیگیرد. اجرای طرح طراحی روی کاغذ ، از زمان تمرین در استودیو میکاهد. در خلوت کارگردان هم ،بدون جلو و عقب بردن و هل دادن دوربین ، ایدههایی شکل میگیرد. ابزار لازم در این خلوت نقشه مقیاسبندی شده استودیو است و یک وسیله قابل تنظیم به شکل مثلث و از جنس نوعی تلق ، که نشانگر زاویه لنز است. اصولی که اعمال میشوند بسیار سادهاند. زاویهای که در راس مثلث تلقی است، درحقیقت همان زاویه دید افقی لنز دوربین است ( مثلا 25 درجه) . ابزار یادشده هرجا که روی نقشه استودیو قرار گیرد ،دقیقا زاویه دید پوششی دوربین را ازهمان نقطه ،با توجه به سمت راس مثلث تعیین میکند . وقتی زاویه مورد نظر در داخل محدوده دکور)) قرار نگیرد ،به معنی آن است که اگر دوربین درهمان نقطه در استودیو اسکان یابد ،خارج از محدوده دکور)) را نیز تصویربرداری خواهد کرد. ابعاد و اندازههای نما اضلاع تشکیل دهنده زاویه ،نمایاننده لبههای چپ وراست صفحه تلویزیون هستند . اگر سوژه مقابل دوربین طوری قرار گرفته باشد که دو ضلع مثلث را لمس کند ،چه کوچک باشد و نزدیک ،یا دور باشد و بزرگ، دقیقا عرض صفحه تلویزیون را پر خواهد کرد. تصور کنید لازم باشد که سوژهای ، به دلیلی ،نسبت معینی از عرض صفحه تلویزیون را پر کند ( فرض کنیم یک سوم صفحه را ) . اگر عرض سوژه را درهمان نسبت ضرب کنیم ( یعنی ضرب در 3) و یک تکه کاغذ به همین اندازه را روی زاویه تشکیل شده ( به طور عمودی برمحور دوربین) جابهجا کنیم تا اضلاع زاویه را قطع کنیم ( با بهرهگیری از اندازه گیری اینچ) سوژه یک شخص است که از مقطع روبهرو ، روی نقشه مقیاس بندی شده استودیو سه هشتم اینچ عرض را اشغال میکند و عرض شانههای یک فرد معمولی 18 اینچ است. برای اینکه تصویر این فرد یک سوم از صفحه تلویزیون را پر کند سه هشتم را در عدد 3 ( چون یک سوم صفحه را باید پرکند) ضرب نمایید واین عرض را عمود بر محور دوربین آن قدر در داخل زاویه مثلث حرکت میدهیم تا دو وضع زاویه دید افقی دوربین راقطع کند . با یک لنز 25 درجه اندازه به دست آمده تقریبا برابر با سه و نیم پا خواهد بود. در تصاویر صفحه بعد نحوه کنترل و بررسی سریع انتخاب نما برای یک لنز 25 درجه رسم شده است. این شکلها ، تمامی نماهای استانداردی را که از یک سوژه ، درفواصل مختلفی از دوربین)) انتخاب کرده بودید، اعداد فاصله نشان داده شده در جدول را باید در فاکتورای زیر ضرب میکردید و سپس مطابق آنچه توصیف شد ،عمل مینمودید. با سیستم اندازه گیری متریک ، مقیاس انتخاب شده 1:50 برابر با 2 سانتیمتر و از نظر اندازههای طبیعی ، تقریبا یک متر است . عرض شانه مردم عادی به طور طبیعی 45 سانتیمتر و عمق یا قطر بدنشان 25 سانتیمتر است .
شرح تصویر چگونه میتوانیم این نما را تصویربرداری کنیم؟ مقیاس مورد استفادهتان را کنترل کنید( گفتیم که اگر هر یک چهارم اینچ برابر با یک پا باشد، عرض شانههای یک انسان معمولی برابر با سه هشتم اینچ بر روی نقشه خواهد بود) 1- میخوهید فرد چه مقدار از فضای عرض قاب تصویر صفحه تلویزیون را اشغال کند؟ ( فرضا یک دوم) 2- مرد را در فضای یک دوم تمامی طول خط مقیاس رسم نمایید 3- خطی را که به طور عرضی ،تصویر مرد روی آن قرار دارد، آنقدر در داخل زاویه لنز حرکت دهید تا اضلاع زاویه را در دو نقطه xوx قطع کند. 4- فاصله دوربین را روی کاغذ مدرج بخوانید . اگر تصویر فرد در این نقطه قرار گیرد ،تصویر دلخواه کارگردان)) مطابق شکل به دست میآید. این جدول چه میگوید؟ فرض کنید مرد مورد نظر ما 14 پا با دوربینی که به لنز 25 درجه مجهز است ،فاصله دارد. در جدول نشان داده میشود که از این شخص ،با این مشخصات ، یک نمای باز ( نمای زانو) خواهیم داشت. برای هر سوژه تا دوربین فو خط عمودی ،عرض تصویر را ارائه خواهد داد. فکر میکنید در تصویر بالا ،میز چه نسبتی از ابعاد صفحه را پر کرده است؟ خط میز در دو نقطه yوy اضلاع زاویه را قطع کرده است و اندازه خود این خط نشان میدهد که میز 6 واحد از 10 واحد تمامی عرض تصویر را دارد. بنابراین تصویر میز 6/0 از تمامی عرض صفحه تلویزیون را اشغال کرده است.
از پیوند [http://www.foo.com] یا [http://www.foo.com|شرح] برای پیوندها.
برچسب های HTML در داخل توضیحات مجاز نیستند و تمام نوشته ها ی بین علامت های > و < حذف خواهند شد..
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامهريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد