آزتکها بعد از اینکه به کمک دو متحد خود توانستند بر همسایه نیرومند شان غلبه پیدا کرده آنها را از بین ببرند . اقدام به تقسیم زمینهای بدست آمده به این ترتیب بود که سه قلمرو خراج گزار به وجود آمد . جنگجویان از این ثروت باد آورده بهره بردندو به هر کدام از آنها قطعه زمین اهدا شد . این روش تقسیم زمین رویه جدیدی بود که از زمان بنیانگذاری تئوچیتیلان به این صورت اجرا نشده بود . به این ترتیب قدرت روسای خاندان ها در کنترل زمین به میزان زیادی کاهش یافت . درحالی که طبقه جنگجویان ، ثروت و قدرت ومقام اجتماعی کسب کردند . از آن پس هر پیروزی ، قدرت جنگجویان را در جامعه آزتک افزون تر می کرد .
رهبران امپراطوری به فرمانروایان واحد تسخیر شده اجازه میدادند در مقام خود باقی بمانند مشروط به آنکه خراج معینی بپردازند . به هنگام عملیات نظامی مشترک ، هر شهر متحدی کالاهایی از قسمتی از سرزمین های فتح شده دریافت میکرد. خراج برای جنگجویان پاداش بزرگی بود ،ولی بزرگ ترین پاداش و غنیمت جنگی ، زنجیری از اسیران بود که به تنو چیتیلان برای قربانی آورده میشدند .
از پیوند [http://www.foo.com] یا [http://www.foo.com|شرح] برای پیوندها.
برچسب های HTML در داخل توضیحات مجاز نیستند و تمام نوشته ها ی بین علامت های > و < حذف خواهند شد..
وزارت آموزش و پرورش > سازمان پژوهش و برنامهريزی آموزشی
شبکه ملی مدارس ایران رشد