یکی از شیرین ترین آداب اجتماعی اسلام که در تحکیم روابط خانوادگی نقش کلیدی دارد «
صله رحم » است که نکات فراوانی در فرهنگ اسلامی راجع به آن وجود دارد، مسلمین موظف هستند ارتباط تنگاتنگ بین اجزای خانواده خود را گرم و صمیمی برقرار داشته باشند، و از تنشهائی که موجب بهم خوردن روابط خوب خانوادگی است جلوگیری نمایند، و از امور جزئی که موجب سوء ظنهای بیجا و سردی های بی مورد است براحتی بگذرند.
در همین راستا قطع رحم و بهم زدن ارتباط فامیلی در اسلام، بسیار مورد نکوهش قرار داده شده است، همیشه انسانها به حفظ روابط خوب و سالم خانوادگی، و زدودن عوامل کدورت، و برخورد پرجاذبه با کسانی که قطع رحم نموده و از فامیل بریده اند، تحریک و تشویق شده اند. حتی در مواردی که فامیل انسان دارای افکار غیرالهی و منش غیراسلامی هست، نیز بر حفظ مسأله صله رحم تاکید شده است.
البته مواردی هم وجود دارد که قطع رحم اجازه داده شده است:
1- مواردی که ارتباط فامیلی موجب ضرر و زیان طرف مقابل میشود.
2- مواردی که ارتباط فامیلی با انسان کافر و مشرک یا منافق موجب تأثیرپذیری انسان و افتادن به وادی خطرناک کفر و شرک و انحراف میگردد.
3- مواردی که انسان در اثر ارتباط فامیلی با شخصی گنهکار نه تنها در وی نمیتواند تأثیر بگذارد بلکه از او تأثیر می پذیرد و به گناه کشیده میشود.
4- مواردی که رفت و آمد با فامیل آلوده و مسأله دار موجب امضای اعمال وی در دید دیگران گردیده، باعث جذب سایرین به وادی گناه میگردد.
پس ارتباط فامیلی بعنوان صله رحم مورد تأکید فراوان است و قطع رحم غلط میباشد و تنها در برخی موارد اجازه داده شده است که در همین موارد هم به حداقل قطع رابطه باید کفایت نمود، نه قطع کلی مثلاً یک احوالپرسی تلفنی، سالی یکبار ضرر نمیزند، بهمان مقدار باید اکتفا نمود. . . درست مثل آنکه فامیل ما مرض خطرناک واگیرداری داشته باشد که روابط ما با او به گونه ای دیگر خواهد بود، آلودگی روحی هم همینطور است.
منابع:
معراج السعاده ملا احمد نراقی
