نام دیگر سوره عَلَق «اقرأ» است. این سوره چون با واژه «اقرأ» آغاز شده به سوره «اقرأ» مشهور است و چون در آن درباره آفرینش انسان از «علق» (خون بسته شده) سخن گفته شده سوره علق نام دارد.
این سوره 19 آیه دارد و به
ترتیب مصحف نود و ششمین سوره قرآن است. از نظر حجم از
سوره های مفصلّات و از جمله «اوساط» ( از سوره های متوسط قصار) به شمار می‌آید، مکی است و در پایان حزب سوم از جزء سی قرآن قرار دارد.
سوره علق آخرین سوره از
سوره های چهارگانه عزائم است: یعنی از سوره هایی است که دارای
آیه سجده است.
آیه آخر آن
سجده واجب دارد که هر کس آن را بخواند یا بشنود، واجب است به سجده برود. همان گونه که اشاره شد، مفسران قرآن بر این عقیده‌اند که آغاز
وحی و نبوت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم با آیات نخستین این سوره بوده است.
هنگامی که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در
غار حراء مشغول عبادت بود،
جبرئیل او را مخاطب ساخت و گفت: «
اقرأ بسم ربک الذی خلق. . .»
منابع:
شناخت سوره های قرآن؛ دانش نامه قرآن و قرآن پژوهی، ج2، ص 1266؛ تفسیر نمونه، ج 27، ص 150
