زندگینامه نیل آرمسترانگ

آرمسترانگ در 5 اوت 1930 در «واپاکونیتا»، ایالت اوهایو در ایالات متحده آمریکا متولد می شود. برای اولین بار در شش سالگی سوار هواپیما می شود. در نوجوانی اصول پرواز را فرا می گیرد و گواهینامه خلبانی را قبل از سن قانونی و اخذ گواهینامه رانندگی دریافت می کند.

1947
برای تحصیل در رشته مهندسی فضانوردی وارد دانشگاه «پوردو» در لافیاته، ایالت ایندیانا، می شود، و به عنوان دانشجوی دانشکده افسری هوا دریا کار خود را شروع می کند.

1950
در این سال در 78 ماموریت جنگی در کره شرکت می کند. یک بار هواپیمایش سقوط می کند. 3 بار نیز موفق به دریافت مدال نیروی هوایی می شود.

1955
به عنوان خلبان غیر نظامی هواپیماهای بسیار سریع به ناسا ملحق می شود. (او یکی از 12 نفری بود که هواپیمای 15 ـ X را هدایت می کرد. هواپیمای تحقیقاتی پیشرفته ای که در ارتفاعات بلند و با سرعت مافوق صوت پرواز می کرد. هشت نفر از این 12نفر از جمله آرمسترانگ بالای ارتفاع 80 کیلومتری (50 مایلی) پرواز می کردند. این رکورد برای کسی که در آینده می خواست فضانورد بشود ضروی بود.)

1962
در 17 سپتامبر در گروه دوم مردان به عنوان یکی از 9 خلبانی که قرار بود برای فضانوردی تعلیم داده می شوند انتخاب می شود. او اولین فضانورد غیر نظامی آمریکا بود.

1965
آرمسترانگ به عنوان کمک خلبان فرماندهی برای جمینی 5 انتخاب می شود.

1966
آرمسترانگ اولین پرواز فضایی خود را در 16 مارس به عنوان خلبان فرمانده جمینی 8 انجام می دهد. این پرواز 10 ساعت و 41 دقیقه و 26 ثانیه بطول می انجامد. در این پرواز اولین الحاق فضایی با یک سفینه فضایی بی سرنشین که بدور موشک اجنا در حال گردش بود صورت می گیرد. الحاق وقتی خاتمه می یابد که جمینی 8 به شکل غیر قابل کنترلی شروع به چرخش بدور خود می کند. آرمسترانگ موفق می شود به گونه ای شگفت انگیز سفینه اش را از موشک اجنا جدا کند و با موفقیت تمام آن را بر آبهای اقیانوس آرام فرود آورد. این اولین فرود اضطراری یک سفینه فضایی ایالات متحده به شمار می رود. بعدها در همین سال وی به عنوان کمک خلبان فرمانده جمینی 11انتخاب می شود.

1968
به عنوان کمک خلبان آپولو 8 انتخاب میشود.

1969
در 16 ژوئیه به عنوان خلبان فرمانده آپولو 11 انتخاب می شود و با همراهی مایکل کالینز (ـ1930) و ادوین آلدرین (ـ1930) حرکت به سوی ماه را رهبری می کند. در شرف رسیدن به ماه، کالینز در مدار ماه باقی می ماند، و آرمسترانگ خاک نشین «ایگل» را در سطح ماه فرود می آورد. برای این کار خاک نشین را بر روی سنگهای سائیده شده سطح ماه قرار می دهد تا فرودی آرام را در دریای ترنکوئیلیتی (آرامش) انجام دهد. آرمسترانگ و آلدرین 5/2 ساعت را بر روی سطح ماه راهپیمایی می کنند، و پس از انجام دادن چند آزمایش علمی، جمع آوری نمونه های خاکی و سنگی و جاگذاشتن ابزارهای علمی برای آزمایشهای بعدی بعلاوه یک پلاک به نشانه یادبود فرودشان در ماه در 21 ژوئیه ماه را ترک گفته، و در 24 ژوئیه به زمین بر می گردند.

1970
دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، درجه فوق لیسانس در مهندسی جو زمین را به وی اهداء می کند. وی کتابی تحت عنوان «اولین نفر بر روی ماه» را منتشر می کند. در ژوئیه همین سال به عنوان نائب رئیس انجمن علوم هوانوردی در ناسا منصوب می شود.
1971

به عنوان استاد مهندسی هوانوردی کار خود را در دانشگاه سینسیناتی در ایالت اوهایو شروع می کند.

1979
از دانشگاه سینسیناتی بازنشست می شود.

دهه 1980
به عنوان رئیس هیئت فن آوریهای رایانهای در شرکت هوانوردی منصوب می شود.
1986
به عضویت کمیسیون ملی فضا در می آید.