پیامبر از خداوند درخواست کرد محبت حسن و حسین علیهماالسلام را در دل تمام امتش بیفکند. از جانب خداوند جواب آمد که:«ای محمد؛ امر حتمی این است که طایفهای از امت تو حقوق آنان را مراعات نمیکنند و حق تو را درباره فرزندانت ضایع و پایمال می کنند و پیمان می شکنند، احترام آنان را رعایت نمی کنند و با آنان دشمنی می ورزند. من بر خود لازم می دانم که دشمنان فرزندان تو را در روز قیامت تکریم نکنم و آنان را در بهشتم ساکن نگردانم و به آنان به دیده رحمتم ننگرم.»
ازامام صادق علیه السلام روایت شده است که پیامبر خدا فرموده است:«کسی که با حسن و حسین علیه السلام دشمنی کند در حالی وارد قیامت میشود که گوشتی در صورتش ندارد و من او را
شفاعت نخواهم کرد.»
منابع:
بحار الانوار، ج 43، ص 276، حدیث 47- مجالس مفید.
بحار الانوار، ج 43، ص 303، حدیث 65- کشف الغمه.
بحار الانوار، ج 43، ص 270، حدیث 32- کافی الزیاره.
مراجعه شود به:
جشن میلاد امام حسین علیه السلام در ملکوت
تسلیت جبرئیل به پیامبر اکرم
گریه پیامبر بر شهادت امام حسین علیه السلام بعد از ولادت
پاداش زیارت امام حسین علیه السلام
داد خواهی از قاتلان خود