جعدة بن هبیره بن وهب القرشی المخزومی خواهرزاده
امیرالمؤمنین است که مادرش
ام هانی می باشد. وی همچنین داماد آن حضرت و شوهر ام الحسن یکی از دختران ایشان است.
جعدة محضر پیامبر را درک کرد و از این جهت از اصحاب آن حضرت محسوب می گردد.
او مردی شجاع، سوارکار، جنگجو و فقیه و به این صفات در
قریش مشهور بود. در سال 37 هجری از جانب امام علی به حکومت خراسان منصوب شد، اما مردم آنجا نپذیرفتند و جعده ناچار شد که بازگردد.
او در
جنگ صفین نیز شرکت داشت و یکی از روزهای جنگ عتبه بن ابی سفیان را شکست داد. در همین جنگ عتبه به او گفت: در این جنگ قدرت و شدت زیادی به خرج می دهی و این نیست مگر بخاطر محبّتی که به دایی (علی علیه السلام) داری.
جعده نیز در جواب گفت: اگر تو دایی مثل او داشتی، پدرت را نیز از یاد می بردی!
منزل امام علی در وقت ورود به
کوفه، خانه وی بود.
او گاهی به جای امام علی در مسجد نماز می گزارد و هنگامی که در 19
رمضان در محراب مسجد ضربه خورد، جعده را بجای خود گذاشت تا نماز را تمام کند.
منابع:
قاموس الرجال ج 2 ص 593 و 594