چون هر لحظه احتمال داشت دشمن از پشت خیمه‌ها شبیخون بزند، امام حسین علیه السلام فرمان داد در خندقی که اصحابش در شب عاشورا در اطراف خیمه‌ها حفر کرده بودند، مقداری چوب و نی بریزند و به محض حمله دشمن، چوب‌ها و نی‌ها را آتش بزنند تا راه ارتباطی دشمن با خیمه‌ها قطع شود و نبرد فقط در یک طرف خیمه‌ها که یاران امام مستقر بودند، انجام شود. این تدبیر بسیار سودمند بود.

منابع:

• قصه کربلا، ص 249.
• الامام الحسین و اصحابه، ص 257.

مراجعه شود به:

• خطبه امام حسین علیه السلام در شب عاشورا