برادران یوسف

حضرت یعقوب علیه السلام دارای دوازده فرزند بوده است که یکی از آنها حضرت یوسف علیه السلام می باشد و اسامی بعضی دیگر عبارتند از:
« فزوتیل » که بزرگترین آنها بوده است و « شمعون » و « لاوی » و « ریالون » و « یشجر » که مادرشان « الیا » دخترخاله حضرت یعقوب بوده که پس از درگذشت او حضرت یعقوب خواهر الیا بنام « راحیل » را تزویج نمود که حضرت یعقوب و بنیامین از او متولد شدند و دو دختر به نام های « زلفه » و « بلهه »

بنا به نقل مرحوم دهخدا از فردوسی در کتاب یوسف و زلیخا اسامی آنها را که به تایید دهخدا موافق عربی آنها نیز هست چنین اعلام می دارد :
یوسف، ابن یامین که همان بن یامین است، یهودا، یساخر، لاوی، حادیه، ازیر، شمعون، زبولون، نفتالی، رولین، دانه.

به هر حال برادران یوسف به غیر از بنیامین کسانی هستند که قرآن داستان آنها را بیان می کند که به یکدیگر گفتند یوسف و برادرش ( بنیامین ) در نزد پدر از ما محبوب ترند، با اینکه ما قوی و قدرتمند هستیم. یوسف را بکشید و یا در چاهی بیاندازید تا همه محبت و توجه پدرمان متوجه ما باشد.
و با اصرار از یعقوب علیه السلام خواستند تا اجازه دهد یوسف را که کودکی بیش نبود به همراه خود به صحرا ببرند و در صحرا در چاهی انداخته و پیراهن او را خون آلود برای حضرت یعقوب آوردند و در حالیکه گریه می کردند گفتند: ای پدر ما مشغول مسابقه و دویدن بودیم و یوسف را در نزد اثاث و اموال خود گذاشته بودیم که گرگ او را خورد.

هنگامی که یوسف به حکومت مصر رسید زمانی که در سال قحطی برادرانش برای دریافت جیره غذایی به مصر آمدند حضرت یوسف خود را به آنان معرفی کرد و آنان نیز زبان به پوزش و اعتذار و توبه گشودند که مورد عفو و بخشش حضرت یوسف قرار گرفتند.

منابع:
النور المبین فی قصص الانبیاء ص 182 و 183 / لغت نامه دهخدا