از ویژگی های منحصر به فرد علی علیه السلام این است که در روز فتح مکه برای پاکسازی کعبه از بت هایی که مشرکان و کفار در داخل و روی بام و بر دیواره های آن قرار داده بودند، بر شانه پیامبر خدا صلی الله علیه و آله رفت.
امام علی آنچنان با قدرت و صلابت بت‌ها را بر زمین می‌انداخت که دیوارهای خانه خدا می لرزید. بت بزرگ مشرکان، بالای بام کعبه و از جنس مس بود که با میخ های آهنین در زمین محکم شده بود. علی علیه السلام آن بت را نیز از بالای کعبه به زمین انداخت.
آن‌گاه رسول خدا به او فرمود:« اکنون پایین بیا.»
و علی مانند پرنده ای سبکبال به راحتی بر زمین قرار گرفت و فرمود:« آنکه بت را پرستیده است قدرت نابودکردنش را ندارد.» و خندید.
پیامبر فرمود:« چرا می خندی؟»
علی گفت:« از بالای کعبه به زمین آمدم ولی آسیبی ندیدم.»
پیامبر خدا به او فرمود:« مگر می شود به تو آسیبی برسد، در حالی که محمد تو را بلند کرده و جبرئیل فرودت آورده.»

منابع:

• بحارالانوار، ج 38، ص76 ------ مناقب
• بحارالانوار، ج 38، ص86 ------ عمده