منو
 صفحه های تصادفی
ادبیات اسکاتلند در قرن شانزدهم و اوایل قرن هفدهم
سرخس
مراکز ویژه فرهنگی هنری
آشامیدن
قارچ شناسی
بیماری‌ پاژه‌ استخوان
خلافت فرزندان آدم
امام خمینی و صدور انقلاب اسلامی
ثواب گریستن بر امام حسین علیه السلام
بلوتوث
 کاربر Online
652 کاربر online

با که دوست نباشیم

چاپ
فرهنگ > الهیات > دین اسلام > شیعه > کلیات > مباحث اخلاقی

یکی از صفات رذیله و بیماری‌های خطرناک اخلاقی که بسیاری از ما انسان‌ها به آن گرفتاریم، حسد است.

امام علی ‌علیه‌السلام می‌فرماید:
«رأس الرذایل الحسد»
حسد سر آمد همه زشتی‌ها است


حسد یعنی رشک بردن و بدخواهی و تنگ‌چشمی و زوال نعمت کسی را خواستن یا دور شدن نعمت از فردی را آرزو کردن.

انسان حسود و انحصارطلب است و همه خوبی‌ها را برای خود می‌خواهد و به دیگران با دید حقارت می‌نگرد.

«حسود نابودی نعمت دیگران را برای خود نعمت می‌شمارد» او انتقام‌گیر و تندخواست.
حسود و مجال تفکر و اندیشه ندارد و بدگو و بدخواه است و دوستی را به دشمنی تبدیل می‌کند و دوستان را از یکدیگر جدا می‌کند و چون نمی‌تواند به جایی برسد و چشم دیدن موفقیت‌های دوستان خود را ندارد.

معاشرت با حسود و مایه عقب‌افتادگی و به دور از آسایش و راحتی است و دوستی با او سالم و ماندگار نیست.

بخل یعنی رشک و ترک ایثار به هنگام حاجت و کنگ چشمی و خسیسی و ضد جود و کرم.

امام صادق علیه‌السلام از علی علیه‌السلام می‌فرماید:
«بخل گردآورنده همة بدی‌ها و افساری است که (شخص) با آن به هر کار زشتی کشیده می‌شود.»

و همچنین آن حضرت می‌فرماید:
«لامروه لبخیل»
بخیل مروت و مردانگی ندارد.


یکی از هدف‌ها و انگیزه‌های پیوند دوستی بین مردمان و بهره‌گیری از یاری و کمک یکدیگر در سختی‌ها و شداید روزگار است. هر یک از ما انسان‌ها در زندگی روزانه خود با مشکلات و موانع کوچک یا بزرگ‌ای روبرو هستیم که بسا موفقیت در حل مشکلات یا پیروزی در برطرف کردن آن‌ها و به تنهایی غیر ممکن یا طاقت‌فرسا است و از این رو به دوستان خود روی آورده و از امکانات و توان‌مندی‌های آنان مدد می‌جوییم.

امیرمؤمنان علی‌علیه‌السلام می‌فرماید:
«للشداید تدخر الرجال»
دوستان جوان مرد برای سختی‌ها ذخیره می‌شوند»


از دیدگاه آن حضرت بدترین دوستان کسانی هستند که به هنگام نیاز به جدایی روی می‌آورند

سعدی می‌گوید:
دوست نباشد به حقیقت که او

دوست فراموش کند در بلا


دروغ یکی از آفات زبان و از گناهانی است که آثار بد و زیان‌های فردی و اجتماعی فراوان وارد و فلذا دروغ‌گو هیچ‌گاه قابل اعتماد و مورد اطمینان و شایسته دوستی نیست.

قرآن کریم در سوره توبه به انسان‌های درست‌کار توصیه می‌کند که با راست گویان همراه باشند و از دروغ‌گویان دوری گزینند. به طور کلی دروغ‌گو روابط اجتماعی را متزلزل می‌کند ودوستی و صداقت و اعتماد را بین دوستان از بین می‌برد.

امام صادق علیه‌السلام می‌فرماید، پدرم امام باقر علیه‌السلام فرمود:
امام‌سجادعلیه‌السلام روزی به من فرمود:
«فرزندم با 5گروه دوست و همراه مشو (که یکی از آن‌ها) دروغ‌گو است.

«از دوستی با دروغ‌گو خودداری کن چون او همانند سراب است دور را برای تو نزدیک و نزدیک را برای تو دور جلوه می‌دهد.»

مکن دوستی با دروغ آزمای

همان نیز با مرد ناپاک رای
(فردوسی)




تعداد بازدید ها: 10580


ارسال توضیح جدید
الزامی
big grin confused جالب cry eek evil فریاد اخم خبر lol عصبانی mr green خنثی سوال razz redface rolleyes غمگین smile surprised twisted چشمک arrow



از پیوند [http://www.foo.com] یا [http://www.foo.com|شرح] برای پیوندها.
برچسب های HTML در داخل توضیحات مجاز نیستند و تمام نوشته ها ی بین علامت های > و < حذف خواهند شد..