باران مصنوعی

تقریبا از سال 1950 تجربیات زیادی انجام گرفته است تا در مورد ایجاد ریزشهای جوی مصنوعی قدمی برداشته شود. یکی از این تکنیک ها پرتاب گلوله های کوچک و جامد دی اکسیدکربن (که آنرا یخ خشک می نامند و دمایش در حدود -80 درجه سانتی گراد است) بداخل ابر است. منظور از پرتاب ایجاد نمودن کریستالهای یخ در آب فوق سرد ابر می باشد. بدین تلاشی انجام شده تا عملیات فرآیند برژرون ایجاد شود.
یخ خشک در دمای بالاتر از -80 درجه سانتی گراد بصورت بخار در می آید همانطوریکه یخ خشک تبخیر می شود سبب پائین بردن دمای محل بقدر کافی می شود و در نتیجه باعث بوجود آمدن انجماد آنمی قطرات ریز آب می شود. سپس کریستالهای بوجود آمده می توانند بر طبق مکانیزم برژرون رشد نماید و سرانجام فرآیندهای تصادم باعث ریزشهای جوی می گردند.
اثرات متنوعی در نتیجه باروری ابر تا وسط یخ خشک بوجود آمده است. بعنوان مثال پاشیدن یخ خشک سبب شده است که ابر کوچک کومولوس مقدار متنوعی تولید ریزش جوی نماید و یا در ابر استراتوس باعث ایجاد سوراخهائی شده است.
دو.مین روش باروری ابرهای فوق سرد استفاده از هسته های انجماد است. قطرات کوچک ابر بصورت آب فوق سرد تا دمای حدود 40- درجه سانتای گراد باقی می ماند لاکن وجود هسته های انجماد ممکن است سبب تشکیل کریستالهای یخ در دمائی بطور قابل ملاحظه بالاتر از -40 درجه سانتی گراد بشود. یکی از بهترین نوع هسته های انجماد یدورنقره است که باعث انجماد آب فوق سرد در دمای 4- درجه سانتی گراد می شود یدور نقره توسط جنرا تورهای دودی و یا از هواپیما پاشیده می شود و بنابراین بعنوان عامل باروری در ابرهای فوق سرد بکار می رود. عملیات باروری ابرها و مقادیر بزرگ در بعضی مناطق توسط این عامل انجام شده است. هدف از این کار افزایش ریزشهای جوی در طول دوره بارندگی طبیعی بوده است.
در مورد ابر گرم یعنی ابر بدون قطرات فوق سرد عملیات باروری غیر معمول تری بکار می رود. در این نوع ابرهای گرم با پاشیدن قطرات نسبتا بزرگ آب بداخل ابر آنها را باروری می کنند. هدف از این آزمایش آن است که قطرات باران توسط فرآیند بهم آمیختگی تشکیل شوند.
در حالیکه تغییر شکل دادن ابرهالی منفرد توسط فرآیندهای فوق الذکر امکان پذیر است ، ارزیابی نتایج بدست آمده بایستی بدقت مورد توجه قرار گیرد. بعبارت دیگر کنترل آزمایشات ضرورت دارد تا آنکه بتوان ارزیایبی های آماری مناسبی انجام داد. همچنین ملاحظاتی نیز باید در نظر گرفته شود زیرا امکان دارد ابر مورد نظر بوسیله فرآیندهای طبیعی بدون باروری ریزشهای جوی را سبب شوند.
در بعضی حالات باروری ابر حتی ممکن است مقدار ریزشهای عادی جوی را تقلیل دهد در واقع نزول های کوچک قطرات قبل از آنکه ابرها به بسط و گسترش کامل خود رسیده باشد مسئول این تقلیل هستند. بنابراین در بعضی مناطق باروری بمنظور جلوگیری از تگرگ نیز بکار رفته است و گاهی نیز برای ضعیف نمودن هماریکن ها بکار می روند.
ابرها و ریزشهای جوی که در نتیجه حرکت جوی بسط و گسترش می یابند مورد بحث قرار گرفت در بخش بعدی نیروهائی که سبب این حرکات می شوند مورد بررسی قرار می گیرند.