فايل عددي حاوي اطلاعات كاربر است (مثل فايلهاي جدول بالا) فايلهاي راهنما حاوي اطلاعات خود سيستم فايل است .

فايل عادي ممكن است خود فايل اسكي يا فايل دودويي باشد.

فايل اسكي از تعدادی سطر (متن) تشكيل شده است . طول سطرها مي‌تواند متغير باشد. مزيت اصلي فايل اسكي اينست كه مي‌توان محتوايش را , به صورتی كه هست , به نمايش درآورد و يا چاپ كرد و توسط يك ويراستار متن قابل ويرايش است . بعلاوه اگر تعدادي زيادي برنامه از فايلهاي اسكي در وردي و خروجي استفاده كنند . به آساني مي‌توان خروجي يك برنامه را به ورودي برنامه‌اي ديگر پيوند زد .

نوع ديگر فايل , فايل دودويي است (به اين معنا كه از نوع اسكي نيستند). با چاپ محتواي اين نوع فايل چيزهايي نامفهوم ظاهر مي‌شود.

توجيه داشته باشيم كه هر چند از لحاظ تكنيكي , فايل صرفا دنباله‌اي بايتها است, اما سيستم عامل تنها فايلي را اجرا مي‌كند كه قالب مناسب داشته . به عنوان مثال , در سيستم UNIX, فايل دودويي قابل اجرا از پنج بخش تشكيل شده است :

دو فيلد سرآيند , عددي موسوم به عدد جادويي وجود دارد كه مشخص مي‌كند فايل يك فايل اجرايي است . در فيلدهاي بعدي اطلاعاتي از قبيل اندازه متن, اندازه داده , آدرس شروع اجرا و... وجود دارد. آنگاه بخش هاي حاوي متن برنامه و داده‌هاي برنامه قرار دارند . از جدول نمد هم براي اشكال زدايي استفاده مي‌شود.