سفیان ثوری در
مسجد الحرام نشسته بود که چشمش به
امام صادق علیه السلام افتاد و دید امام لباسی زیبا و گران‌قیمت به تن دارد. با خودش گفت:« الان می‌روم از او ایراد می‌گیرم و سرزنشش می‌کنم.»
رفت خودش را به امام رساند و گفت:« ای پسر رسول خدا، به خدا سوگند،
رسول الله و
علی و هیچ کدام از پدرانت لباس‌های این چنینی نپوشیده‌اند!»
امام صادق علیه السلام فرمود:« رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم در زمانی زندگی می‌کرد که بیشتر مردم تنگدست و فقیر بودند. ایشان هم مناسب همان اوضاع لباس می‌پوشید. ولی امروز اوضاع به گونه‌ای دیگر است؛ نعمت فراوان است و عموم مردم در رفاه هستند. در چنین روزگاری، خوبان و پرهیزکاران برای بهره‌مندی از نعمت‌های پروردگار، از همه سزاوار ترند.»
آن گاه این آیه را تلاوت فرمود:«
قل من حرم زینه الله التی اخرج لعباده و الطیبات من الرزق »
سوره اعراف / 32 (ای رسول ما؛ بگو چه کسی زینت و روزی‌های پاکیزه را که خداوند در اختیار بندگانش قرار داده، حرام کرده است؟)
سپس فرمود:« گذشته از این، من این لباس گرانبهایی را که تو می‌بینی، برای مردم پوشیده ام و در زیرش لباسی زبر و خشن و ارزان به تن دارم.»
امام لباس گرانبهایش را کنار زد و جامه خشن و زبری را که در زیر به تن داشت، به سفیانی نشان داد. سپس برای افشای چهره حقیقی سفیان، لباس خشن و ارزان او را کنار زد و لباس نرم و لطیفی را که در زیر پوشیده بود، نشانش داد و فرمود: « تو این لباس خشن را برای فریب مردم پوشیده‌ای و لباس نرم و لطیف را که برایت خوشایند است، زیر آن پوشیده‌ای.»
حمّاد بن عثمان می گوید: در حضور امام صادق علیه السلام بودم که مردی به حضرت گفت: خداوند شما را اصلاح کند! شما می گویید که علی بن ابیطالب علیه السلام لباس زبر و خشن می‌پوشید و جامه اش چهار درهم بیشتر قیمت نداشت، در حالی که بر تن شما لباس نو می بینم!
حضرت به او پاسخ داد: علی بن ابیطالب علیه السلام در زمانی چنان لباس های خشنی می پوشید که کار زشتی به حساب نمی آمد و چنان لباسی را اگر کسی در این روزگار بپوشد
لباس شهرت پوشیده است.
پس بهترین لباس هر دوران، لباس مردم همان دوران است جز این که قائم ما اهل بیت «
حضرت مهدی علیه السلام » هنگامی که قیام کند، جامه ای مانند جامه علی (علیه السلام) می پوشند و سیره و رفتارش همانند سیره و رفتار آن حضرت است.
منابع:
- بحارالانوار، ج 40، ص 336، حدیث 18 ------ اصول کافی
