منو
 کاربر Online
785 کاربر online

افزوده‌های اتمسفری

تازه کردن چاپ
علوم طبیعت > زمین شناسی > ژئوفیزیک
(cached)

مقدمه

گر چه اتمسفر بخش ناچیزی از جرم زمین را تشکیل می‌دهد، اما تاثیر آن بر شیمی سطح زمین شایان توجه است. اتمسفر به عنوان محیط حمل و نقل برای اجزای بسیاری از واکنشهای ژئوشیمیایی که در سطح زمین به وقوع می‌پیوندند عمل می‌کند. تکامل اتمسفر می‌تواند بر حسب سه مورد زیر مورد بحث قرار گیرد: ترکیب اتمسفرهای اولیه ، افزایشها طی زمان زمین شناسی و هدر رویها طی زمان زمین شناسی. افزایشهای اتمسفری طی زمانهای زمین شناسی عبارتند از:

گازهای حاصل از تبلور ماگما

سهم فعالیتهای آذرین در اتمسفر قابل توجه است. بخار آب به مراتب فراوانترین گاز ولکانیک است. اما به سرعت متراکم می‌شود و همراه با گازهای محلول تولید شده توسط ولکانیسم مثل SO2 و H2S و HF و HCl بر هیدروسفر افزوده می‌شود. بعد از آب دی‌اکسید کربن احتمالا مهمترین نقش را بین عوامل آذرین در اتمسفر ایفا می کند. مقداری نیتروژن نیز طی زمان زمین شناسی به اتمسفر اضافه شده است.

اکسیژن تولید شده در نتیجه فعالیت فتوسنتز

اگر مقداری کربن آلی را در سنگ رسوبی معادل 250x1020 گرم CO2 تخمین زد با آزادی فتوسینیک 181x1020 گرم اکسیژن هماهنگ است. تفسیر معقولی از کربن آلی رسوبات غیر از منشا بیولوژیک آنها پیشنهاد نشده است. بنابراین 181x1020 گرم اکسیژن را می‌توانیم حاصل آزاد شدن آن توسط فتوسنتز بدانیم که حتی با تجزیه یا تنفس نیز به دی‌اکسید کربن تبدیل نشده است.

اکسیژن تولید شده در نتیجه پراکندگی فتوشیمیایی بخار آب

پراکندگی فتوشیمیایی بخار آب در اتمسفر فوقانی همراه با فرار هیدروژن به فضای خارج پروسه‌ای است که در سراسر تاریخ زمین به ذخیره اکسیژن آن می‌افزاید. در عین حال مقادیر تخمینی که به این ترتیب تولید می‌شود. در مقایسه با آنچه که در نتیجه فتوسنتز بوجود می‌آید، ناچیز است.

هلیوم ناشی از تجزیه رادیواکتیو اورانیوم و توریم

محصولات رادیواکتیویته ثانویه نیز در زمین تولید می‌شوند و به اتمسفر آن گاز پس می‌دهند. میزان تولید هلیوم 1.16x10-7 cm3/g اورانیوم 2.43x10-8 cm3/g توریم در سال است. محاسبه ساده‌ای بر اساس مقدار اورانیوم و توریم در زمین و سنی معادل 4.5x109 سال نشان می‌دهند که مقدار هلیوم آزاد شده توسط تجزیه رادیواکتیو طی زمان زمین شناسی بیش از آنچه که اکنون در اتمسفر حضور دارد، بوده است. این تفاوت را می‌توان ناشی از هدر روی از زمین و فرار آن به فضای بین سیاره‌ای تفسیر کرد.

آرگون ناشی از تجزیه رادیواکتیوی پتاسیم

آرگون سه ایزوتوپ 36Ar و 38Ar و 40Ar را دارد که از میان آنها 40Ar فراوانترین ایزوتوپ است. مقدار آرگون در زمین به نحو ناهنجاری در مقایسه با گازهای خنثی بالاست. این موضوع ظاهرا ناشی از تولید 40Ar توسط تجزیه رادیواکتیو 40K در سراسر زمان زمین شناسی است. مقدار زیادی از آرگونی که به این ترتیب تولید شده احتمالا در کانیهای پتاسیم‌دار که منشا آن است جذب شده باقی می‌ماند، اما مقداری کافی از آن آزاد می‌شود و به اتمسفر می‌گریزد.

مباحث مرتبط با عنوان



تعداد بازدید ها: 10238


ارسال توضیح جدید
الزامی
big grin confused جالب cry eek evil فریاد اخم خبر lol عصبانی mr green خنثی سوال razz redface rolleyes غمگین smile surprised twisted چشمک arrow



از پیوند [http://www.foo.com] یا [http://www.foo.com|شرح] برای پیوندها.
برچسب های HTML در داخل توضیحات مجاز نیستند و تمام نوشته ها ی بین علامت های > و < حذف خواهند شد..