قدیمترین مراحل ادبیات اسلاوی، به اوائل قرن نهم میلای می‌رسد. البته آن ادبیات محدود به مسائل و موضوعات دینی بود و در تطور شاخه‌های ادبیات صربی، بلغاری و روسی کلیسای ارتودوکس شرقی سهیم بود و علی رغم پاره‌ای از
ادبیات اسلاوی قدیم در مغرب، عظمت و اعتبارش در صربستان و بلغارستان، آنگاه در
روسیه فراوان بود و بیشتر این ادبیات در بلغارستان تألیفات و ترجمه‌ها و نوشته‌ها و نامه‌های دینی برخی مؤلفات غیر دینی مثل: زندگی
اسکندر مقدونی و برخی کتاب تألیف شده از قبیل کارهای افتیمی در قرن چهاردهم مقدونی و برخی نوشته‌های تاریخی است و شکوفائی و عظمت ادبیات اسلاوی قدیم در صربستان در روزگار استفان دوشان بود و زبان اسلاوی قدیم زبانی بود که روزگاری طولانی ادبیات روسیه بو و در این زبان تعدادی اثر و تألیف به وجود آمده قصیده «داستان سپاهیان ایگور در قرن دوازدهم ادبیات روسی است».
