اتصال کوتاه

یک اتصال کوتاه خطایی است در یک وسیله الکتریکی که در آن بار «الکتریکی) اجازه می یابد تا بین یک فاز و زمین الکتریکی یا بین دو فاز جریان یابد. به عبارت غیر فنی تر، یک اتصال کوتاه هنگامی رخ میدهد که جریان الکتریسیته از یک مدار در جهتی ناخواسته، عموما به دلیل یک اتصالی در جایی که کسی انتظار ندارد، عبور کند.

ساده ترین راه برای ایجاد یک اتصال کوتاه متصل کردن سرهای مثبت و منفی یک باتری توسط یک هادی کم مقاومت، مانند سیم، است. مقاومت کم موجب جریان زیاد می شود که منجر به خروج انرژی زیادی از باتری در مدت کوتاه میشود. «قانون اهم و توان را مشاهده کنید.)

توجه: اگر عملاً این آزمایش را انجام دهید ممکن است گرمای زیادی تولید شده و به سیم یا باتری ضرر برساند یا گازهای سمی آزاد شود و یا باتری منفجر شود. این آزمایش را انجام ندهید.

در وسایل الکتریکی، اتصال کوتاه عموماً هنگامی رخ میدهد که عایق سیمی از بین برود، یا ماده هادی دیگری (نظیر آب) وارد دستگاه شود که به بارها اجازه می دهد تا از مسیری متفاوت از مسیر پیشبینی شده عبور کنند.
عبور یک جریان زیاد از یک باتری ( که پیل هم خوانده می شود) میتواند تولید سریع گرما کند که به صورت بالقوه منجر به یک انفجار یا انتشار گاز هیدروژن می شود. سیم هایی که دارای بار زیاد هستند هم می توانند به شدت گرم شوند و گاهاً موجب خرابی یا سوختگی عایق سیم شوند. شرایط جریان زیاد ممکن است در هنگام متوقف شدن بارهای موتور الکتریکی ایجاد شود، مانند حالتی که پره یک پمپ الکتریکی توسط آشغال، گیر کرده باشد.

می توان از زیان های ناشی از اتصال کوتاه توسط بکارگیری فیوزها، مدار شکن ها یا دیگر حفاظت های بار زیاد که در واکنش به جریان اضافی برق را قطع می کنند، جلوگیری کرد. اندازه های سیم در نظامنامه های ساختمانی و برقی معین شده اند و بایستی بدقت برای کاربردهای خاص شان بکار برده شوند تا به همراه حفاظت جریان زیاد عملکردی مطمئن را ارائه دهند.

در برنامه ریزی کامپیوتر، اتصال کوتاه نام دیگر محاسبه کمینه است.

مقوله ها: الکترونیک/مهندسی برق