مواد و وسایل لازم
- یک ورق کاغذ سبک
- یک بادکنک
- یک لیوان پلاستیکی شفاف چسب
روش آزمایش
کاغذ را خرد کنید تا تکه هایی به اندازه یک بند انگشت به دست آید.
خرده های کاغذ را درون لیوان بریزید .
تکه های کاغذ به اندازه دهانه لیوان ببرید. ( اگر از لیوان بستنی استفاده می کنید در مقوایی آن برای این کار مناسب است. )
دایره کاغذی را روی دهانه لیوان بچسبانید.
صبر کنید تا چسب خشک شود.
بادکنک باد شده را به موهای خود بمالید تا باردار شود.
بادکنک را طوری نزدیک لیوان نگه دارید که به آن نچسبد.
مشاهده می شود که خرده های کاغذ در درون لیوان جست و خیز می کنند.
نتایج آزمایش
عامل حرکت کاغذها نیروی کشش و رانش الکتریکی است . می دانیم همه مواد از اتم ساخته شده اند که اتمها خود دارای هسته ای با بار مثبت و الکتریکی با بار منفی اند . وقتی بادکنک رابه موی خود می مالید بار منفی پیدا می کند. وقتی بادکنک باردار شده به لیوان نزدیک می شود بخشهای مثبت اتمهای موجود در کاغذ به سوی بادکنک منفی جذب می شود.
چرا در این آزمایش خرده های کاغذ بار مثبت نمی گیرند و همه در سمتی که بادکنک قرار دارد جمع نمی شوند؟
حرکت بخشهای مثبت اتمهای کاغذ به سوی بادکنک خود سبب می شود که کاغذها دو طرف مثبت و منفی پیدا کند. طرف مثبت هر یک از تکه های کاغذ ممکن است طرف منفی تکه کاغذ دیگری را جذب کند و در نتیجه آن دو تکه به هم بچسبندو یا دو طرف هم نام در برابر هم قرار گیرند و یکدیگر را برانند. این جذب ودفع مداوم میان بادکنک وتکه های کاغذ سبب می شود که تکه های کاغذدر جهات مختلف به جست و خیز درآیند.
